“Ingeborg (48) was dertig weken zwanger en lag in het ziekenhuis, omdat ze te veel bloed verloor. Als de buikpijn op een gegeven moment zo heftig is, denkt ze te sterven: “Eerst werd het donker om me heen, daarna was ik even bij God in de hemel. Het was er zo mooi en ik voelde me zo intens geliefd! Maar toen ik terugkwam op aarde voelde alles heel dubbel.” Ze vertelt over haar bijna-doodervaring.

Het is 1999 als Ingeborg zwanger is van haar zesde kindje. Samen met haar man Karel heeft ze al vier zonen, de vijfde baby heeft ze tijdens de zwangerschap verloren. “Ik vloeide heel erg in mijn baarmoeder, daardoor zat daar bijna alleen maar bloed en geen vruchtwater. Geen arts kon me vertellen wat er precies misging. Toen ik weer zwanger werd, had ik dezelfde symptomen. De gynaecoloog zei tegen mij: ‘Je kunt beter de begrafenis regelen in plaats van je voorbereiden op een baby’.”

GODS BELOFTE

Een wijkouderling uit de gemeente komt bij Ingeborg en Karel op bezoek, omdat hij hoorde dat het gezin zich moest voorbereiden op een stervende baby. “Deze beste man had een Bijbeltekst in zijn hoofd. Het was Johannes 9 vers 3: ‘Gods werk zal door hem zichtbaar worden.’ Dit was voor mij een teken dat God zei dat mijn kind zou leven, want in een dood kind kan God geen werk doen, in een levend kind wel. Die gedachte bemoedigde mij. Wat de artsen ook bleven zeggen, ik hield vast aan Gods belofte.” (…)”

Klik hier om het volledige artikel verder te lezen op de website van Eva.

Wil jij weten wat ik als journalist voor jou kan betekenen? Kijk dan bij ‘Info’ of neem contact met me op via het contactformulier of via deborahdemeijer@gmail.com